دانشور در حالی توانست به نایب قهرمانی بخش سرعت آسیا دست یابد که به تازگی وارد 18 سالگی شده است و این امر می تواند نوید روزهای خوشی برای دوچرخه سواری خراسان رضوی باشد، رشته ای که به دلیل کم توجهی تصمیم گیرندگان ورزش استان طی سالهای اخیر فراز و نشیب زیادی در سطح کشور داشته است.
* معرفی کوتاهی از خودت؟
** محمد دانشور هستم، متولد 1372 و در مقطع سوم دبیرستان در رشته صنایع چوب تحصیل می کنم.
* چطور شد که دوچرخه سواری را برای ورزش انتخاب کردی؟
** از ابتدای نوجوانی ورزشهایی نظیر واترپلو، شنا و دوچرخه سواری را دنبال می کردم که براساس حس موفقیت و علاقه دوچندانی که به دوچرخه سواری داشتم و البته مشورتهای خانواده ام این رشته را انتخاب کردم و به طور جدی ادامه دادم.
* این جدیت از چه زمانی شروع شد؟
**از حدود 4 سال پیش و از جمع های دوستانه استارت خورد و اینکه من به همراه چندتن از دوستانم با دوچرخه های معمولی مان به منطقه طرقبه رفت و آمد داشتیم، همین امر سبب شد که بتدریج علاقه ام نسبت به این رشته ورزشی بیشتر و بیشتر شود تا اینکه به کمک پدرم دوچرخه بهتری را خریدم. یک روز به صورت اتفاقی در همان مسیر رفت و آمد با تعدادی از دوچرخه سواران کوهستان آشنا شدم و پس از آن چندین روز در هفته به همراه آنها تمرین داشتم. نزدیک به 2 سال در جمع این دوستان کوهستان سوار بودم و پس از آن به شرکت در مسابقات مشغول شدم. اولین رقابتم طی 4 کیلومتر و به صورت همایش برگزار شد و در کنار آن، مسابقه سرعت را نیز در کنار چندین نفر از دوچرخه سواران برگزار کردم. در آن مسابقه از بین حدود 150 نفر توانستم مقام سوم را به دست بیاورم و پس از آن حمایت های خانواده انگیزه فوق العاده قوی در من به وجود آورد تا در مسیرهای بزرگتری گام بردارم.
* پروسه کسب موفقیت در استان چگونه رقم خورد؟
** یک سال و نیم پیش رقابتهای انتخابی مشهد برای مسابقات استانی که در آن دوره توانستم مقام دوم را به دست بیاورم و پس از آن در مسابقات قهرمانی استان در شهرستان قوچان قهرمان جوانان استان شدم و نکته ای که در آن زمان برای من بسیار روحیه بخش بود اینکه توانستم در جمع دوچرخه سواران حرفه ای حضور پیدا کنم و به مقام اول برسم. اول شدنم در آن مسابقات باعث شد تا مربیان مشهد به من اعتماد کنند و به تشخیص آنها به طور خاص وارد بخش اسپرینت یا سرعت شدم و با کیوان کهن فر تنها سرعتی کار مشهدی تمریناتم را آغاز و خود را برای حضور در مسابقات کشوری آماده کردم.
* چطور به اردوی تیم ملی جوانان دعوت شدی؟
** پس از حضور مطلوبی که در رقابتهای قهرمانی استان داشتم به همراه تیم خراسان رضوی در مسابقات قهرمانی جوانان کشور شرکت کردم و در اولین مسابقه در آن سطح توانستم مقام هفتم ایران را به دست بیاورم. پس از اولین حضورم در مسابقات کشوری و کسب این مقام که در نوع خود یک موفقیت بود، به تمریناتم شکل جدی تری دادم و توانستم رکوردم را بهبود دهم. در همان زمانیکه در مسابقات لیگ دوچرخه سواری شرکت می کردم، آقای ابوحیدری، سرمربی تیم ملی مرا به اردوی تیم ملی جوانان دعوت کرد.
* نتایجی که به همراه این تیم به دست آوردی؟
** پس از اینکه به تیم ملی دعوت شدم برای حضور در رقابتهای قهرمانی جوانان آسیا که آبان ماه سال گذشته در کشور تایلند برگزار می شد، انتخاب شدم و در آنجا به مدال نقره و نایب قهرمانی آسیا رسیدم؛ همچنین در مسابقات جهانی جوانان مسکو که به منظور کسب تجربه به آن مسابقات اعزام شدم در رشته اسپرینت توانستم رکورد ایران را جا به جا کنم؛ البته باز هم می گویم که قصدم از حضور در آن مسابقات کسب مدال نبود و به توصیه مربیان اعزام شدم.
* مثل اینکه بعد از همان درخشش در مسابقات تایلند و مسکو، مربیان تیم ملی رده سنی بزرگسالان را برایت در نظر گرفته اند؟
** بله. بعد از آن مسابقات مربیان تیم ملی صحبتهایی با من داشتند و معیارهایی موردنظرشان بود که بر اساس همان معیارها تشخیص دادند که می توانم در مسابقات رده سنی بزرگسالان شرکت کنم.
* در تیم ملی بزرگسالان شرایط چطور بود و چطور در این سطح توانستی نایب قهرمان آسیا شوی؟
** خوشبختانه پس از صحبت با مربیان، به اردوی تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم. جو تیم ملی بسیار صمیمی بود و همه اعضای تیم برای موفقیت به یکدیگر کمک می کردند. با این حال با تمریناتی که زیر نظر مربیان تیم ملی انجام دادم و به همراه این تیم به مسابقات کاپ آسیا در تایلند اعزام شدم، به یاری خداوند و تلاشهایی که داشتم با کسب مدال نقره در این مسابقات توانستم نایب قهرمانی آسیا را برای مردم کشورم به ارمغان بیاورم.
* سطح آن مسابقات را چطور دیدی؟
** رقبای مجرب و حرفه ای در کاپ آسیا شرکت کرده بودند. حضور در رده بزرگسالان آن هم برای من، به طور طبیعی کمی دشوار است، اما من به این مسائل توجه چندانی نداشتم و با توجه به تمرینات سفت و سخت و انگیزه بسیار بالایی که در من ایجاد شده بود، با توکل به خدا فقط و فقط به کسب مدال برای کشورم فکر می کردم.
* استقبال مسؤولان ورزش استان پس از نایب قهرمانی ات در آسیا چگونه بود؟
** به لحاظ معنوی استقبال نسبتاً خوبی بود. از نظر مالی نیز زمانی که در رده جوانان مدال نقره آسیا را به دست آوردم، از طرف اداره کل تربیت بدنی مبلغ 5 میلیون تومان به عنوان کمک هزینه خرید دوچرخه در نظر گرفته شد؛ البته امیدوارم مسؤولان استان نسبت به کسب افتخار جوانان بیش از پیش توجه داشته باشند و سعی در افزایش روحیه و انگیزه آنها داشته باشند.
* برای آینده چه برنامه ای داری؟
** بیستم مهرماه به اردوی تیم ملی می روم تا خودم را برای رقابت هرچه بهتر در مسابقات بزرگسالان قهرمانی جهان که در کشور قزاقستان برگزار می شود آماده کنم. در رده سنی بزرگسالان و در سطح جهانی، این تجربه اول من است و امیدوارم فارغ از هر نتیجه ای بتوانم در این مسابقات کارنامه قابل قبولی را از خودم به جا بگذارم.
* مهمترین رقبایت در مسابقات جهانی از چه کشورهایی هستند؟
** قطعاً مهمترین رقبای من در آن مسابقات که برای کسب عنوان تلاش می کنند از کشورهای اسکاتلند، انگلیس و فرانسه خواهند بود.
* در لیگ دوچرخه سواری به همراه چه تیمی شرکت می کنی؟
** به همراه تیم پتروشیمی تبریز در لیگ حضور دارم.
* رقم قراردادت با این تیم؟
** حدود 5 میلیون تومان.
* ارزیابی ات از جایگاه دوچرخه سواری در ورزش استان چیست؟
** متأسفانه وضعیت دوچرخه سواری در استان ما نا بسامان است و من نه به عنوان یک شخص حقیقی بلکه به عنوان یکی از قهرمانان این استان که در خدمت ورزش خراسان رضوی هستم، در حال حاضر یک مربی ندارم که برایم برنامه ریزی کند و به طور مستقیم زیرنظر وی کار کنم و باید برنامه تمرینات و تغذیه ام را از تهران و به شکل ایمیل بگیرم.
* بنابراین نقش هیأت دوچرخه سواری استان چه می شود؟
** هیأت دوچرخه سواری استان! این هیأت هنوز رئیس ندارد. امیدوارم مسؤولان تربیت بدنی به فکر یک رئیس برای این هیأت باشند. به اعتقاد من باید کسی در رأس دوچرخه سواری استان باشد که بتواند به این وضعیت سرو سامان دهد و آن قدر محبوبیت و برش داشته باشد تا اتحاد و همدلی محکمی را بین جامعه دوچرخه سواری استان ایجاد کند.
* سقف آرزوهایت در دوچرخه سواری؟
** قهرمانی جهان تنها آرزویم است و امیدوارم در آینده با کسب مدال طلای جهان بتوانم گام کوچکی در سربلندی جامعه ورزش کشورم بردارم و البته برای رسیدن به این هدف قطعاً تمام تلاش هایم را خواهم کرد.
* صحبت پایانی؟
** جا دارد از مربیان تیم ملی و نیز همه مربیانی که در این چند سال به من کمک کردند تشکر و قدردانی داشته باشم و همچنین از پدر و مادرم که همواره پشتیبانم بودند و در سخت ترین شرایط نگذاشتند تنها بمانم تشکر ویژه ای می کنم.
پدر محمد: قدر قهرمانان استان را بدانیم!
آقای دانشور، پدر محمد نیز در مورد امکانات دوچرخه سواری و حمایت از قهرمانان استان صحبتهای خاص خودش را دارد. وی با اشاره به وضعیت پیست دوچرخه سواری ثامن الائمه می گوید: باید برنامه ای باشد تا دوچرخه سواران بتوانند بیش از پیش از این پیست استفاده کنند، زیرا ظرفیت این پیست بسیار بالاست. چه به لحاظ امکاناتی و چه به لحاظ زیرساختی قطعاً ظرفیت های بالایی در ورزش خراسان رضوی موجود است و مسؤولان استانی باید به فکر راهی باشند تا جوانان بتوانند از این امکانات بیشتر بهره را ببرند.
وی می افزاید: طبق فرموده مقام معظم رهبری، ما وظیفه داریم این گونه موارد را از مسؤولان مطالبه کنیم و هرگونه کم کاری از سوی مردم پذیرفته نیست؛ البته مسؤولان هم وظیفه پاسخگویی و انتقاد پذیری دارند نه اینکه در مقابل سؤالات، فرافکنی کنند.
دانشور با بیان اینکه مسؤولان استان کمترین توجهی به قهرمانی های محمد داشته اند، می گوید: محمد به دلیل اینکه باید در مسابقات آسیایی و جهانی شرکت کند و تمرینات خود را جهت کسب موفقیت در این رقابتها و افتخار آفرینی برای کشور دنبال کند، به لحاظ تحصیلی افت کرده است که امیدواریم آموزش و پرورش در این زمینه همکاری لازم را داشته باشد. با این وجود، مسأله عنوان شده تنها یکی از دغدغه های فرزندم است و بدون شک مسائل دیگری نیز وجود دارد که همراهی مسؤولان نهادهای مربوط را می طلبد.
وی در ادامه می گوید: ما از مسؤولان ورزش استان بیش از مسؤولان تربیت بدنی کشور انتظار حمایت داریم، چرا که حتی فدراسیون دوچرخه سواری نیز گاهی اوقات در زمینه توجه به قهرمانان اهمال کاری می کند. وی صحبتهایش را اینگونه خاتمه می دهد: تنها خواسته من از مسؤولان این است که قدر قهرمانان جوان استان را آنچنان که شایسته آنهاست بدانند، زیرا همین جوانان هستند که آینده ورزش استان را رقم می زنند و باعث سربلندی ورزش خراسان رضوی می شوند.